Her anne baba dönem dönem çocuk psikoloğundan görüş almak ya da çocuğuyla ilgili bazı ihtiyaçların karşılanması için oyun terapisi desteği almayı düşünür. Oyunun çocukların dili olduğunu bilir ancak nasıl bu kadar etkili olduğunu da merak eder.
Çalıştığım çocuk merkezli oyun terapisi yaklaşımında; oyunun konusunu, içeriğini, süresini, hızını ve çocuk psikoloğununun oyundaki rolümü çocuk belirler. Oyun terapi odasında çocuk psikoloğu;çocukların tüm duyguları, eylemleri ve kararlarıyla doğrudan ilgilenerek aktif bir rol alır, gerekli durumlarda ileri düzey beceriler ile bilişsel ve davranışsal müdahalelerde bulunarak oyuna dahil olur. Oyun terapi odasında oldukça az sayıda olan ve çocuklara için iyi gelen sınırları hatırlatır ve uygular.
Nasıl ki yetişkinler yüksek sesle tüm seans ağlayabilirse çocuklar da kendilerine ait bu sürede ağlayabilir, bağırabilir, anne babasının alışkın olmadığı ya da tahmin edemediği kadar sert bir şekilde oyuncaklarla oynayabilir. Bunlar bir şeylerin ters gittiği anlamına gelmez.
Çocukların oyun terapi odasındaki eşyaları kullanma şekli, eşyaların tasarımından ziyade kişisel ihtiyaçlarının yansımasıdır. Çünkü çocuklara sıklıkla söylediğimiz söz "Burada, o, sen ne istersen o olabilir"dir.
Oyun terapi odasının çocuğun rahatça hareket etme alanının olduğu ve oyun oynarken kirletmekten, dağıtmaktan endişelenmeyeceği bir alan olmasını isteriz. Bu odada, çocuğun oyuncakları toplama sorumluluğu yoktur. Çünkü oyuncaklar burada ruhsallığın yansımasıdır.
Çocuk psikoloğu, oyun terapisiyle hangi konuları çalışır?
2-8 yaş aralığındaki çocuklarla neredeyse tüm ihtiyaç durumları çalışılabilir. Bir kaç örnek vermek gerekirse; kardeş ilişkileri, kaka tutma, kaka kaçırma, alt ıslatma, boşanma sonrası süreç, tik, tırnak yeme/kopartma, mastürbasyon, okula uyum, ayrılık kaygısı, takıntılı davranışlar vb.